Blogi

Marzena Żylińska, 24 Październik 18, komentarze (0)

Przemoc, której nie widzimy, czyli "Prześniona rewolucja"

Tekst dla Wieśka Mariańskiego, który chciałby, żebyśmy o zmianie modelu szkoły przestali rozmawiać i żebyśmy przeszli do działań, bo… dzieci nie mają czasu.

Dzieci nie mają czasu. Każdy rok spędzony w klasie, w której musiały w czasie lekcji siedzieć cicho, słuchać nauczyciela i wypełnia luki w zeszytach ćwiczeń, to rok stracony. Każdy rok, kiedy mogły rozwijać swój potencjał, swoje zainteresowania, fascynacje, kreatywność i wiarę w siebie, a doświadczyły strachu, stresu, zniechęcenia i spadku motywacji do nauki to niepowetowana strata. Być może nigdy nie uda się tych strat nadrobić.
 

Marzena Żylińska, 28 Maj 18, komentarze (0)

Kiedy i dlaczego nagrody nie działają?

W książce „Drive” Daniel Pink zajmuje się problemem skuteczności nagród. Wyjaśnia, kiedy nagrody są skuteczne i motywują do lepszej pracy, a kiedy się nie sprawdzają i wręcz blokują. Myślę, że dla nauczycieli jest to niezwykle przydatna wiedza.
 

Marzena Żylińska, 09 Maj 18, komentarze (0)

Choć sami jesteśmy jak wychowane na łańcuchu niedźwiedzie, to jednak musimy...

Dlaczego tak wiele osób nie umie sobie wyobrazić, że szkoły mogłyby wyglądać i funkcjonować zupełnie inaczej niż te, które znamy?
 

Marzena Żylińska, 14 Marzec 18, komentarze (0)

Czy w szkole jest miejsce na rozmowę o wartościach? Jak chronić życie?

Ponad 40 tysięcy Polaków umiera rocznie z powodu smogu. Czy w szkole powinno się o tym mówić? Czy w szkole jest miejsce na dyskusję o wartościach? Projekt „Smog zabija”, naprawdę!
 

Marzena Żylińska, 19 Luty 18, komentarze (0)

To tylko zabawa. A kiedy dzieci będą się uczyć?

Jedną z przyczyn, dla których tak trudno jest zmienić szkołę, jest brak zrozumienia ze strony dorosłych, jak ważną funkcję w rozwoju dzieci odgrywa zabawa. Rolę zabawy najlepiej wyjaśni pewna historia znad polskiego morza.
 

Marzena Żylińska, 18 Grudzień 17, komentarze (0)

Od czego zacząć zmiany w szkole? Może od błędów?

Na błędach można się uczyć, ale pod warunkiem, że zostaną spełnione określone warunki. Przykładowo, jeśli nauczyciel oddaje uczniowi sprawdzian z języka angielskiego z podkreślonymi na czerwono 17 błędami, to uczeń najprawdopodobniej niczego się nie nauczy. Można zapamiętać nie więcej jak trzy lub cztery elementy. Większość uczniów widząc pokreśloną na czerwono kartkę, szybko ją chowa, myśląc sobie „Jestem do niczego! Tyle się napracowałam i tyle zrobiłam błedów. Straszne!” (Bywa jednak i tak, że nauczyciele nie oddają uczniom sprawdzianów, choć przepisy stanowią, że praca jest własnością uczniów. Takie podejście świadczy o tym, że nauczyciele nawet nie oczekują, że uczniowie na popełnionych błędach czegokolwiek się nauczą, a sprawdzian służy im jedynie jako narzędzie pomiaru.) Pokreślona na czerwono kartka nie jest w takiej sytuacji podstawą do nauki na błędach, jedynym efektem jest jedynie znikająca motywacja do nauki. Można tu obserwować pewną zależność; im więcej pracy uczeń włożył w przygotowanie do sprawdzianu, tym większe rozczarowanie, gdy nauczyciel skupił się na błędach. Jakie warunki muszą zostać spełnione, by uczniowie mogli uczyć się na błędach? Nauka na błędach wymaga głębszego wniknięcia w zagadnienie i opisania popełnionego błędu własnymi słowami, czyli mówiąc fachowym językiem głębokiego przetworzenia problemu.
 

Marzena Żylińska, 16 Listopad 17, komentarze (0)

Przyjąć perspektywę dziecka / ucznia

Czy łatwo jest dorosłym przyjąć perspektywę dziecka?
 

Dzieci, co oczywiste, dużo mówią o szkole. Dzisiejsza szkoła najczęściej nie jest miejscem radosnej i przyjemnej nauki, w wielu przypadkach jest wręcz zaniedbana. Abstrahując od spraw powierzchownych, jak śmierdzące toalety, rozpadające się budynki i ciasnota, istnieją tam też namacalne problemy w sferze relacji międzyludzkich. (Pamiętajmy, że te słowa odnoszą się do niemieckich szkół - mż)

Marzena Żylińska, 07 Listopad 17, komentarze (0)

Ukryty plan szkoły. Dlaczego tak ważny jest szacunek?

Początkowo chciałam ten tekst zatytułować tak: Nie można być dobrym nauczycielem, nie będąc dobrym człowiekiem. To zdanie powtarzałam wszystkim moim studentom na ćwiczeniach z metodyki.