O równaniach sfer muzycznych | Łukasz Benedykt Bilski

1. Matematyka siostrą muzyki?

Czy można połączyć matematykę z muzyką? Pierwsza myśl, jaka rodzi się po zadaniu tego pytania jest dość oczywista- nie da się! Obie te dziedziny należą do odrębnych działów i nie da się połączyć sztuki – rodzącej się z poruszenia serca, spontanicznie – z tym, co jest nauką ścisłą, zmierzalną i oczywistą. Czy aby na pewno?... Gdyby pytanie to zadać mieszkańcowi starożytnej Grecji, w dodatku uczącego się w pitagorejskiej szkole, jego odpowiedź byłaby zgoła inna, niż nam się wydaje.

Gentile da Fabriano, włoski malarz przełomu gotyku i renesansu, na jednym ze swoich obrazów pod tytułem „Muzyka” przedstawia kobietę, będącą personifikacją muzyki, siedzącą naprzeciwko organów, nad którymi wiszą dzwony zwane carillonami. Dźwięki tych dzwonów były często wykorzystywane w eksperymentach akustycznych i przykładach dydaktycznych opartych na teoriach pitagorejskich wyjaśniających pochodzenie harmonii. Obraz ma na celu przedstawienie reguł matematycznych, które rządzą muzyką tworząc z niej naukę wyższą od malarstwa, rzeźby czy też sztuk mechanicznych.