Uwolnić szkołę

Jarosław Kordziński, 11 Marzec 16

Było jasne, że nasze dzieci mają naturalną predyspozycję do angażowania się w odgrywane role i w uczenie się na eksperymentach. Kiedy mogły powąchać, skosztować czy zobaczyć różne rzeczy, zaczynały intensywnie naśladować i uczyć się niezwykle efektywnie.

/Richard Gerver/

Tytuł tego wpisu ma charakter jedynie marketingowy. Bo niby od czego mielibyśmy tę szkołę uwalniać?! Od statycznego przekazywania wiedzy i systematycznie powtarzanego badania, czy i na jakim poziomie wiedza ta dotarła i zapisała się głowach naszych uczniów? Czy może od corocznego powtarzania tych samych treści, które są zapisane w programach i podręcznikach? Czy od sposobu oceniania, który mówi, czego uczeń nie wie? Czy od modelowego kształtu klasy, w których większość uczniów patrzy na plecy swoich kolegów? Czy od powtarzających się metod pracy nauczyciela, które w większości od dawano już nie angażują uczniów?
 

Niedawno oglądałem rozmowę z siedmiolatką, która zapytana o to, czy lubi chodzić do szkoły, odpowiedziała, że tak bo się tam bawi z koleżankami. Rzecz ciekawa natychmiast jednak się zreflektowała, wyprostowała się i przestałą uśmiechać a następnie szybko dopowiedziała: „Bo tam się dużo uczę”. Czy można uwolnić szkołę od myślenia, że ważniejsze jest by uczniowie w niej się dużo nauczyli a zaczęli myśleć, że się w niej dobrze bawią? Bo czy w ogóle jest możliwe nauczenie się czegokolwiek w sytuacji, kiedy to człowiekowi łatwo przychodzi? Uczenie to praca. A praca to per aspera ad astra. A w ogóle kto to widział, żeby naukę porównywać do zabawy?

Uczenie się jest naturalnym zachowaniem człowieka. A najłatwiej jest ono do zaobserwowania u dziecka. Dziecko uczy się doświadczając- w trakcie samodzielnego działania. Zabawa jest uczeniem się. Dzięki nim zapamiętuje wiele informacji czy sposobów działania. Dzieci bawią się kierowane ciekawością, a sama czynność zabawy sprawia im przyjemność. Tu pojawia się ważny element wzmacniający znaczenie uczenia się przez zabawę - emocjonalność. Nawiasem mówiąc emocje, które w procesie uczenia się działają jak lampa błyskowa uwypuklając to, co w procesie poznania i doświadczania jest najważniejsze, działają w każdym wieku. Dorosłym, też łatwiej jest zapamiętać zdarzenia czy treści, kiedy te wywołującą w nich emocje. I odwrotnie, jednym z najgorszych wrogów uczenia się jest nuda. Może więc warto pomyśleć o tym, jak uwolnić szkołę od nudy?

Uczeniu się powinna towarzyszyć radość. Ken Robinson, w swojej książce „Kreatywne szkoły” napisał: „…wielu niezwykle utalentowanych ludzi nie uważa siebie za takich, ponieważ to, w czym byli dobrzy, nie było w szkole doceniane albo wręcz napiętnowane”. Może czas uwolnić szkołę od dobierania uczniów w zgrabne kupki tych, którzy są zdolni w przeciwieństwie do tych, którzy sobie nie radzą. „Edukacja ma na celu umożliwienie uczniom zrozumienie świata wokół nich oraz naturalnych talentów tkwiących w ich wnętrzu” - kontynuuje Robinson. Ja sobie wkleiłem na FB zdjęcie z cytatem „Najlepsi nauczyciele to ci, którzy pokazują Ci gdzie patrzeć, ale nie mówią Ci co widzieć” Znikam. Widzicie to?

O autorze:
		Jarosław Kordziński Centrum Komunikacji i Mediacji Akademia Dialogu właściciel / szkoleniowiec / redaktor / autor / ekspert edukacyjny Trener szkoleniowiec specjalizujący się w kształceniu kompetencji społecznych: komunikacji interpersonalnej, pracy w zespole, rozwijaniu umiejętności przywódczych, wywierania wpływu na innych, autoprezentacja itp.) Mediator sądowy. Autor i realizator szkoleń e-learningowych. Duże doświadczenie w pracy na rzecz rozwoju zawodowego nauczycieli wychowawców. Autor programów szkoleniowych z zakresu zarządzania szkołą, pracy zespołowej, kształcenia i wychowania a także rozwoju zawodowego nauczycieli. Trener w programie TERM-IAE. Superwizor w programach Sierra-PIE oraz TERM-Edukator. Autor licznych projektów oraz szkoleń z zakresu zarządzani placówkami oświatowymi (motywowanie, ocena pracowników, zarządzanie jakością w szkole), metod pracy wychowawczej, współpracy z rodzicami, planowania i realizacji własnego rozwoju. Realizator zajęć z zakresu psychoedukacji w projekcie English Teaching finansowanym ze środków Polsko-Amerykańskiej Fundacji Wolności. Ciągła praca dla szkół i nauczycieli w zakresie miedzy innymi przeciwdziałania agresji, rozwiązywania sytuacji konfliktowych w szkole, profilaktyki uzależnień, komunikacji interpersonalnej, współpracy z rodzicami itd.
Tekst zamieszczony na blogu autora http://trenerzypower.pl/blog/