Dzieci i ryby głosu nie mają

W naszym kraju dzieci się o zdanie nie pyta – zwłaszcza kiedy chodzi o edukację. W imię zasady „masz problem? Słuchaj starszych i mądrzejszych”, zakłada się oczywistość, że dorośli najlepiej wiedzą, co dla dzieci będzie najlepsze. I już nieważne, jaką styczność z rzeczywistym problemem systemu nauczania mają persony siedzące w ministerstwie. Przecież są kompetentni i im ufamy, prawda?

Celem nie jest torpedowanie nowego, na bieżąco wdrażanego pomysłu, ale uświadomienie o znaczeniu zdania dziecka, które – przyznajmy przed sobą szczerze – często jest lekceważone i spychane na dalszy plan. Naturalnie nie można pójść w drugą skrajność. Jako osoba młoda i ciągle ucząca się, nie mająca możliwości spojrzenia na swoją sytuację z perspektywy czasu, uczeń nie może sam sobie wymyślić programu edukacji (dziesięć miesięcy wakacji i dwa obowiązku szkolnego? Chyba nie do końca o to nam chodziło ;)). Jednak obserwując jego styl pracy i zadając pytania, możemy łatwiej podjąć słuszne wybory.


E-uczeń

Nowa rzeczywistość to cyfrowa rzeczywistość. Dla nas, którzy przetrwaliśmy szkołę w oparciu o papierowe podręczniki, kredę i zwykłą tablicę, czytnik zajmujący w torbie mniej miejsca niż zeszyt może jawić się jako najbardziej porządana i egzotyczna rzecz. Ta nowość często spycha na margines inne ważne kwestie z tym związane: jak dopilnować, by podręczniki przygotowywane dla uczniów były tak samo – a nawet bardziej! - kompetentne i wydajne jak stare? Czytniki łatwo kupić, ale co z przygotowaniem i opracowaniem nowego programu?

We współczesnym świecie młodzień coraz więcej czasu spędza przed komputerem. Ma to mnóstwo złych stron, ale postęp technologii oraz idące w parze z tym konsekwencje są nieuniknione – przyszłość człowieka XXI wieku znajduje miejsce przed laptopem i tabletem. Już teraz trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie bez telefonu komórkowego, tak podstawowego narzędzia – a jeszcze dwadzieścia lat temu nie można było o czymś takim myśleć. W związku z pędem rozwoju, młodzi ludzie potrzebują dostosowania warunków do ich potrzeb, które są diametralnie odmienne od naszych. 
 

 

fot. handski253.blogspot.com 
 

 

Rozważając problem Cyfrowej Szkoły musimy pamiętać, że najważniejsze jest dobro dziecka i jego rozwój. Nie wolno na nim eksperymentować! Najważniejszym zadaniem szkoły jest nauczyć i przygotować do życia, stworzyć najlepsze warunki do rozwoju i poszerzania horyzontów. Zamknięcie w cyfrowej klatce bez wsparcia i otwarcia się na dialog, będzie kolejnym – kto wie, czy nie największym - niewypałem polskiej edukacji.