Kiedy znajdziecie się na innej uczelni i dokonacie odkrycia, że tutaj możecie rozwinąć skrzydła.

Opisywany poniżej przypadek licealistki z małej miejscowości, która wyjechała na wymianę w ramach Erasmusa będzie wam zapewne bliski. Oto jej relacja:

 

„Studia wyższe w Wielkiej Brytanii różnią się znacznie od nauki na polskich uczelniach. Przede wszystkim, zakłada się, że dobry student sam będzie pogłębiał swoją wiedzę i drążył interesujące go tematy, i związku z tym stawia się na jego samodzielność. Średnio na londyńskiej uczelni, zależnie od kierunku, spędza się około 10-20 godzin tygodniowo. Oprócz tego jednak oczekuje się od studenta poświęcenia znacznej części wolnego czasu na pracę indywidualną. 

Co znaczy wstać wcześnie i iść na uczelnię z przyjemnością zrozumiałam dopiero po przyjeździe na wymianę studencką do Londynu. Tutaj słowo "studiować” nabiera zupełnie innego, prawdziwego znaczenia, którego w Polsce nigdy nie mogłabym poznać. Różnica jest taka, że w Londynie uczymy się kształtować własne opinie, a nie powielać takie, które dadzą nam zaliczenie na egzaminie - mówi Iga Czerniecka z Żagania.”


Studia zaplanowane

Iga po pierwszym roku studiów na kierunku Stosunki Międzynarodowe we Wrocławiu wyjechała w ramach programu Erasmus do Londynu. Już po kilku tygodniach zajęć była przekonana, że chce ukończyć studia na brytyjskiej uczelni. To, co najbardziej wpłynęło na jej decyzję, to nastawiony na praktykę sposób nauczania, gdzie wyuczenie się definicji na pamięć nie jest warunkiem zaliczenia przedmiotu. W Wielkiej Brytanii na początku semestru podawane są kryteria oceniania dla danego przedmiotu, a także program z wyszczególnionymi co do dnia tematami, który zwykle nie ulega zmianie. 

Student może się spodziewać tylko i wyłącznie tych zadań i egzaminów, które są w tym programie oficjalnie uwzględnione.

To co pozwoliło  Idze na w pełni świadomy wybór zajęć było możliwe dzięki sztywnej strukturze uczelnianych egzaminów. ”Nie ma miejsca na subiektywność wykładowcy, także dlatego, że wszelkie prace i egzaminy oceniane są przez minimum dwie osoby. Mimo, że na wszystkich uczelniach Unii Europejskiej obowiązuje ten sam system wartościowania przedmiotów (ECTS), w praktyce wygląda to inaczej. - W Londynie w ciągu roku musiałam zaliczyć osiem przedmiotów, wartych łącznie 120,,‘kredytów”, podczas gdy w Polsce byłoby to około trzydziestu przedmiotów. Spowodowane jest to tym, że w Polsce przedmioty nie są sobie równoważne, a niektóre wymagane do zaliczenia roku mają zerową wartość w ogólnej klasyfikacji kredytowej” - tłumaczy Iga. 

 

fot. pl.wikipedia.org 
 

Możesz pracować w Paryżu a studiować w Londynie 

Na większości brytyjskich uczelni student jest w stanie sam ułożyć sobie plan zajęć, w pewnych granicach. Zwykle tylko jeden przedmiot jest obowiązkowy, pozostałe każdy wybiera sobie sam, spośród kilkudziesięciu dostępnych. Pozwala to łączyć interesujące studenta obszary, a także godzić studia z pracą czy innymi zajęciami. Idze, która chciałaby studia magisterskie podjąć we Francji, umożliwiło to podczas trzeciego roku ustawienie planu wypełniającego od rana do wieczora tylko dwa dni w tygodniu. Dzięki temu obecnie mieszka i pracuje w Paryżu, a na studia dojeżdża raz w tygodniu do Londynu. 

Szybkie połączenia między tymi dwoma miastami sprawiają, że zajmuje to mniej czasu, niż dostanie się z Żagania do Wrocławia.

Iga przyznaje, że komunikacja z prowadzącymi zajęcia nie nastręcza żadnych trudności dzięki sieci.

„Poziom skomputeryzowania uczelni wpływa na jakość studiowania. To, co na polskich uczelniach jest rzadkością, na Wyspach jest codziennością. Każdy student posiada własny profil na serwerze uczelni, gdzie może znaleźć informacje na temat każdego przedmiotu, a także pomoce naukowe, polecone przez wykładowców strony internetowe i materiały online. Niektóre z nich udostępniane są ekskluzywnie studentom danego kierunku. Wiąże się to także z możliwością skontaktowania się z wykładowcą w każdej chwili, i pewnością, że odpowie on na naszego maila. Nie ma także problemów z umawianiem się na konsultacje tak często, jak to konieczne. 

Oczywiście, ze względu na przywiązanie do tradycyjnego polskiego systemu nauczania, możemy patrzeć krytycznie na taki tryb studiowania, i z pewnością nie każdemu by on odpowiadał. Tym bardziej, że studia w Wielkiej Brytanii są płatne. Jednak absolwenci uczelni brytyjskich zdają się nie mieć problemów z odnalezieniem się na rynku pracy, co świadczy o wysokiej praktyczności tych studiów. Potwierdza to fakt, że jesteśmy na Wyspach piątą co do wielkości grupą studentów z zagranicy.”

Autorka jest studentką trzeciego roku Public Relations na University of Westminster w Londynie i absolwentką Społecznego Liceum Ogólnokształcącego w Żarach.